مقدمه:
سفر اولی هایی که برای اولین بار به پیاده روی اربعین می روند، بخاطر اینکه با مقدمات قبل سفر و حین سفر و بعد سفر و موقعیت عراق و شرایطش آشنا نیستند.

قطعا دارای سوال های زیادی همچون پیاده‌روی از کجا آغاز می‌شود؟ آیا حتماً باید کل مسیر را پیاده برویم؟ اگر در طول مسیر همراهان مان را گم کردیم چه بکنیم؟ چه کفشی باید بپوشیم؟ 

همچنین  از مسافت و چگونگی پیاده‌روی ، نحوه استراحت ، استفاده از خدمات پزشکی و غیره ممکن است برای آنها سوالاتی پیش بیاید که ما در این مطلب به توضیح آنها پرداخته ایم.
 

پیاده‌روی از کجا آغاز می‌شود؟

زایران ایرانی معمولاً از نجف تا کربلا را پیاده طی می‌کنند، اما برخی از هیئات مسیر بغداد تا کربلا را طی می‌کنند. این درحالی است که تمامی ورودی‌های شهر کربلا میزبان زایران اربعین حسینی است.
فاصله نجف تا ابتدای شهر کربلا حدود 80 کیلومتر است و زایران معمولاً این مسافت را در 3 روز و 2 شب طی می‌کنند. یعنی از صبح زود سه روز مانده به اربعین حرکت کرده و شب اربعین به کربلا می رسند.

مسیر پیاده‌روی چگونه است؟
 مسیر پیاده‌روی همه زائران یکی نیست، امّا مقصد همه آنها در نهایت کربلاست. متداول‌ترین مسیر پیاده‌روی، از نجف تا کربلا است؛ امّا عدّه‌ای هم ممکن است پیاده‌روی خود را از مرز ایران یا حتی شهر خود شروع کنند.

در سال 96 برای تسهیل خروج از مرزها، دسته‌بندی صورت گرفته است که افراد با توجه به محل سکونت خود از مرز مشخّصی خارج شوند. مرزهایی که زائران امسال می‌توانند از آن خارج شوند عبارتند از:

مرز مهران: مهمترین و شلوغ‌ترین مرز ایران و عراق است که جنوب استان ایلام قرار گرفته است و تا نجف 4 تا 6 ساعت راه است. ساکنان استان‌های تهران، البرز، قزوین، قم، مرکزی، گیلان، مازندران، گلستان، لرستان، ایلام و همدان، می‌توانند از این مرز خارج شوند. 

مرز شلمچه: این مرز در استان خوزستان قرار دارد و تا شهر نجف 5 تا 8 ساعت راه است. ساکنان استان‌های تهران، خراسان رضوی، اصفهان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال بختیاری، سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان، بوشهر و خوزستان، از این مرز خارج می‌شوند.

مرز چزّابه: در استان خوزستان قرار دارد و تا نجف 4 تا 7 ساعت راه است. ساکنان استان‌های تهران، خراسان رضوی، اصفهان، خوزستان، خراسان جنوبی، فارس، کرمان، یزد، سمنان و خراسان شمالی، از این مرز خارج می‌شوند.

مرز خسروی: این مرز در استان کرمانشاه است و تا نجف 5 تا 7 ساعت راه است. ساکنان استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان، کردستان و کرمانشاه، می‌توانند از این مرز خارج شوند.
 

آیا حتماً باید کل مسیر را پیاده برویم؟

هر چند که لحظه رسیدن به کربلا به صورت پیاده لحظه فوق العاده‌ای است و تجربه طول مسیر باعث می‌شود خستگی از یاد انسان برود؛ اما اگر زایری به هر دلیل قادر به طی کردن راه به صورت پیاده نباشد می‌تواند به وسیله خودروهایی که بین راه وجود دارد بقیه مسیر را با ماشین طی کند.

اگر در طول مسیر همراهان مان را گم کردیم چه بکنیم؟
در تمام طول مسیر پیاده‌روی از خروجی نجف تا ورودی کربلا تیرهای چراغ‌برقی وجود که شماره‌گذاری شده‌اند. شماره از 1 تا 1460 است و هر کدام از این تیرها که با هم 50 متر فاصله دارند، به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر را طی کرده و چه قدر باقی است.

معمولاً برای اینکه هم‌کاروانی‌ها با هم قرار بگذارند از شماره‌های این تیرها که سمت چپ یا راست مسیر پیاده‌روی قرار دارد، استفاده می‌کنند.

بنابراین اگر قرار مدار درستی با هم‌گروهی‌هایتان بگذارید درصد کمی وجود دارد که گمشان کنید. با این حال باز هم اگر به خاطر شلوغی و آنتن ندادن موبایل، همراهان تان را گم کردید .

بهتر است آخرین جایی که برای قرار با آنها در نظر می‌گیرید، ستاد عتبات عالیات ایران در جوار حرم امام حسین (ع) باشد که نشانی این مکان را بیشتر کسبه اطراف حرم می‌دانند.

برای شارژ موبایل چه باید کرد؟
نگران پایان شارژ گوشی نباشید. در طول مسیر موکب‌هایی هستند (تقریباً هر 1 کیلومتر) که در کنار جاده پنل‌های 15تایی یا 20تایی برق گذاشته‌اند تا زایران از آن‌ها استفاده کنند.

چه کفشی باید بپوشیم؟
حتماً سعی کنید از کفش راحت استفاده کنید، چون اگر کفش تان ذره‌ای پای شما را اذیت ‌کند این اذیت در آن حجم پیاده‌روی نمود زیادی خواهد داشت.

عرب‌ها از دمپایی برای پیاده‌روی استفاده می‌کنند. احتمالاً حرکت با دمپایی به مراتب راحت‌تر از کفش نامناسب است.

همچنین معمولاً چند ساعت آخر پیاده‌روی که نزدیک شهر کربلا خواهید شد به خاطر فشاری که کفش به پا خواهد آورد بیشتر مردم پابرهنه راه می‌روند، زیرا پابرهنه راه رفتن راحت‌تر از حرکت با کفش نامناسب است.  

آیا نیاز به حمل مواد خوراکی داریم؟
خیر! تقریباً می توان گفت همه نوع خوراکی در طول مسیر به صورت رایگان در اختیار است! در خیلی از موارد صاحبان موکب ها (هیئت هایی که بین راه چادر زده اند) به اصرار شما را مجبور می کنند از خوراکی های آنها بردارید.

برای رفع نیازهای دارویی و پزشکی چه باید کرد؟

گرچه باید داروهای مورد نیازتان را برای ۱۰ روز همراه داشته باشید، اما ایستگاه‌های امدادی و توزیع دارو و ملزومات پزشکی در طول مسیر تعبیه شده تا اگر مشکلی برای کسی پیش آمد با مراجعه به این ایستگاه‌ها از خدمات پزشکی بهره‌مند شود. در طول مسیر هلال‌احمر ایران نیز ایستگاه‌هایی دارد که به زایران خدمات ارایه می‌دهد.

چه ساکی برداریم؟
سعی کنید از کوله‌پشتی استفاده کنید. راحت‌ترین نوع بار جهت حمل در این مسافت کوله‌هایی است که کامل روی دوش قرار می‌گیرد.

سعی کنید از کوله‌پشتی راحت و سبکی استفاده کنید که بندهای آن نازک نباشد و ستون فقرات شما را در طول مسیر اذیت نکند.

در غیر این‌صورت از ساک‌های چرخ‌دار که تحمل این مسافت را داشته باشند استفاده کنید، زیرا اگر چرخ این ساک‌ها روی آسفالت مسیر حرکت دچار مشکل شود،مطمئناً مجبور به حمل آن به روش‌های دیگر خواهید بود که کار را برای پیاده‌روی دشوار می کند.

رول دستمال‌کاغذی، مسواک، حوله شخصی، لیوان و کلاه آفتاب‌گیر همراه داشته باشید. یک عدد کیسه‌خواب نیز به همراه داشته باشید تا در صورت مناسب نبودن و سرد بودن مکان‌ها برای استراحت از شما در برابر خاک و سرما محافظت کند.

یادتان باشد به آب‌وهوا اعتمادی نیست؛ پس لباس گرم بیرون از کوله همراه داشته باشید که آن را بپوشید یا روی دست بگیرید. لباس‌های گرم تان را حتی‌الامکان ‌طوری انتخاب کنید که دکمه یا زیپ داشته باشد و قابلیت کم یا زیاد کردن لباس‌هایتان را در طول مسیر داشته باشید.

 ممکن است با هماهنگی با دوستانتان کسی راضی شود که ساک ها را با ماشین های عبوری به کربلا ببرد و آنجا منتظر شما باشد! اما سعی کنید تجربه پیاده روی را ولو با حمل ساک دستی از دست ندهید.

برخی از اعراب از جعبه های میوه استفاده می کنند و یک سر طنابی را در آن حلقه کرده و سر دیگر در دست می گیرند. با کشیدن این جعبه از نجف تا کربلا هم بار خود را در آن قرار می دهند و در بعضی موارد بچه های خردسال را به وسیله این جعبه ها می کشند.

به حمل خوردنی و نوشیدنی نیاز داریم؟
تقریباً می‌توان گفت همه نوع خوراکی در طول مسیر به صورت رایگان در اختیار است! در خیلی از موارد صاحبان موکب‌ها (هیئت‌هایی که بین راه چادر زده‌اند) به اصرار شما را مجبور می‌کنند از خوراکی‌های آنها بردارید.

معمولاً میوه‌ها را در وسط راه پیاده‌روی به زور به دست تان می‌دهند.  خرما و شیرینی‌های محلی عراق هم به وفور در طول مسیر دیده می‌شود.

چیزی که شاید در تمام مسیر به صورت یکنواخت پراکنده شده است چایی شکر معروف عراقی‌هاست که در استکان‌های کمر باریک زایران را برای رفع خستگی و عطش به سوی خود می‌خواند! علاوه بر چایی، قهوه تلخ و آب معدنی و انواع نوشابه هم در طول مسیر توزیع می‌شود.

درباره استراحت هم بعضی از موکب‌ها طوری شرایط موکب را طراحی کرده‌اند که محل استراحت زائران فراهم باشد. در این موکب‌ها پتو و بالش و سایر ملزومات یافت می‌شود و معمولاً در هر ساعتی عده‌ای در این موکب‌ها مشغول استراحت هستند.

در پیاده‌روی پول همراه مان باشد؟
معمولاً به خاطر رایگان بودن خدمات در طول این سه روز هزینه‌ای نخواهید داشت، اما همراه داشتن مقدار کمی پول هم ضرر ندارد.

بهتر است از دینار که پول ملی خود عراق است، استفاده کنید. دینار را هم قبل از حرکت از صرافی‌های شهر خود تهیه کنید چون هزینه تبدیل ارز در مرز به مراتب خیلی بیشتر خواهد بود.دینار را هم قبل از حرکت از صرافی‌های شهر خود تهیه کنید چون هزینه تبدیل ارز در مرز به مراتب خیلی بیشتر خواهد بود.

نکات مهم برای سفر اولی پیاده روی اربعین 
1.بهتر است تا یک کوله پشتی بزرگ، کوله بار سفرتان باشد تا حمل آن برایتان راحت‌تر باشد. سعی کنید تا بار سفرتان سبک باشد، مسیر طولانی است و کوله‌ی سنگین باعث می‌شود تا پیاده روی برایتان سخت باشد و زود خسته بشوید.

2.بهتر است با توجه به گرم بودن هوا در اربعین ۱۴۰۱، چفیه، کلاه، چتر و عینک هم در طول روز و در زیر آفتاب همراه داشته باشید. چفیه بزرگ بسیار کاربردی است، مخصوصا برای پوشاندن سر و صورت در برابر سرما و گرما کاربردی است.

3.کفش طبی دارای پاشنه نرم، مناسب ترین کفش است، به کمر ضربه وارد نمی کند و از آنجایی که در هنگام پیاده روی پای شما متورم می‌شود، داشتن کفش بنددار موجب می‌شود بتوانید کمی کفش را گشاد کنید تا به پا فشار کمتری وارد شود.

4.لیوان شخصی دردار، چنگال، قاشق، بشقاب، پتوی مسافرتی، حوله کوچک، ملافه کوچک مسافرتی و بطری خالی همراه داشته باشید و از این بطری برای شستن دست و صورت و … استفاده کنید.

5.حتما شارژر گوشی همراهتان باشد زیرا در طول راه، پنل های ۱۵ یا ۲۰ تایی برق، مخصوص شارژ کردن موبایل وجود دارد.

6.بهتر است کمی پول ملی کشور عراق، یعنی دینار، همراتان باشد، هرچند که در طول مسیر همه چیز رایگان است و در طول این چند روز خرج زیادی نخواهید داشت.

7.زائران بهتر است یک کارت شناسایی درمانی برای خود درست کنند. در برگه ای مشخصات خود شامل نام و نام خانوادگی و نام پدر، سن، سابقه بیماری، شماره تلفن ضروری، آدرس، گروه خونی و محل استقرار خود را در این کارت نوشته به همراه عکس خود در کوله پشتی قرار دهند و حتماً گذرنامه همراه داشته باشند.

8.پیاده روی خودتان را هر روز از طلوع آفتاب آغاز کرده و در مغرب به طور کامل به پایان برسانید، زیرا بعد از ساعت ۹ شب، بسیاری از زائران و موکب داران تا اذان صبح استراحت می‌کنند.

هرچند که عده ای ترجیح می دهند تا اذان صبح پیاده روی کرده و بعد از طلوع آفتاب استراحت کنند. به همین خاطر هم، خیلی از موکب داران در طول شب، چایی، شیر داغ و وسایل مورد نیاز شما را آماده کرده‌اند تا پیمودن مسیر پیاده روی را برای شما آسان‌تر کنند.

9.بهتر است تا اولین شب را در یکی از موکب های نزدیک به ستون ۵۰۰ و دومین شب را در حدود ستون ۱۰۰۰ بگذرانید.

10با فرا رسیدن شب، یکی از صدها موکب، حسینیه و چادرهایی که برای اسکان زائران فراهم شده را انتخاب و شب را با آسودگی خاطر استراحت کنید.

11.مسیر شلوغ است، بنابراین بهتر است تا هماهنگ با همراهان و کاروان حرکت کنین تا عقب نمانید، البته اگر هم راه را گم کردید.

کافیست تا نزد ستاد عتبات عالیات ایران و یا مراکز افراد گمشده در ستون های ۷۲ ، ۳۳۵ ، ۶۰۲ ، ۱۱۰۳ ( هر ۳ کیلومتر مرکز گزارش گمشدگان تعبیه شده ) و حرم حضرت عباس (علیه السلام)، مراجعه کنید. شماره تلفن‌های ضروری را به همراه داشته باشید.

12.برای تماس تلفنی هم بهترین زمان، قبل از طلوع آفتاب است، یعنی زمانی که ترافیک شبکه بالا نیست و در نتیجه تماس راحتی با ایران خواهید داشت.

13.از نظر وجود سرویس بهداشتی، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد، زیرا به تعداد زیاد در بین راه وجود داشته و حتی بعضی از موکب ها سرویس بهداشتی فرنگی هم دارند.

14.بسته به توانتان پیاده روی کنید و هر زمانی لازم بود استراحت کنید. درصورتی که قادر به ادامه مسیر نیستید، نیازی نیست نگران به پایان رساندن مسیر باشید، می توانید از ون، ماشین و یا اتوبوس‌هایی که در مسیر هستند برای رسیدن به کربلا استفاده کنید.

15.با توجه به گرم بودن هوا در اربعین سال ۱۴۰۱ حتما مواردی مانند عرق کاسنی، خاکشیر و سایر داروهای گیاهی جهت جلوگیری از گرمازدگی همراه داشته باشید.

16.همراه داشتن بعضی از داروها مانند استامینوفن، پماد برای عرق سوز شدن، قرص حساسیت، قرص معده و… همراه داشته باشید.

17.تا حد امکان مایعات مصرف کنید و از پرخوری زیاد بپرهیزید.

18.زمان شرکت در پیاده روی اربعین از همراه داشتن وسایل قیمتی، پول نقد زیاد خودداری کنید. توجه کنید به دلیل شلوغی زیاد در حفظ تلفن همراه خود کوشا باشید.

19.با توجه به شیوع کرونا همراه داشتن ماسک فیلتردار ضروری است. داشتن ماسک فیلتردار کمک زیادی به شما می‌کند تا از عوارض گردوغبار فضا در امان باشید.

20.از همراه بردن افراد بالای ۶۰ سال و یا کمتر از ۱۵ سال خودداری نمایید.

چه کنیم که در حرکت های گروهی و دسته ای گم نشویم؟
استفاده از پرچمی که به نوعی نشان دسته شما خواهد بود مطمئناً خوب است اما با توجه به اینکه این پرچم باید نسبتاً بلند باشد تا دیده شود دو تا مشکل اساسی دارد:

اولاً اینکه کسی که این پرچم را حمل می کند مطمئناً انرژی زیادی از دست خواهد داد و باید این پرچم دست به دست شود.

ثانیاً در طول مسیر تعداد پرچم ها خیلی زیاد است و تقریباً پیدا کردن پرچم کار ساده ای نیست. مگر آنکه رنگ و نوع پرچم خیلی متمایز باشد.

اگر در طول مسیر همراهان مان را گم کنیم چه طوری در آن شلوغی قرار بگذاریم؟
تمام طول مسیر پیاده روی از خروجی نجف تا ورودی کربلا تیر های چراغ برقی وجود که شماره گذاری شده اند. از 1 تا 1460 هر کدام از این تیرها با هم دقیقاً 50 متر فاصله دارند.

به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر را طی کرده و چه قدر باقی است. معمولاً برای اینکه هم کاروانی ها با هم قرار بگذارند از شماره های این تیرها که سمت چپ یا راست مسیر پیاده روی قرار دارد استفاده می کنند.

آیا خانم ها یا افرادی با سن و سال بالا می توانند این مسیر را طی کنند؟
این سوال معمولاً از آنجا ناشی می شود که گمان می شود تمام این مدت 3 روز و 2 شب را باید پیاده روی کرد! در حالی که تقریباً هر چند کیلومتر استراحت می کنید و نیاز نیست که تمام این مسیر را به صورت یک نفس پیاده روی کنید.

هرچند که ماشین هایی هم بین راه وجود دارد که زائرینی که از ادامه پیاده روی ناتوان شده اند را به مقصد برسانند اما با نگاهی به اطراف خود خواهید دید که جمعیت خانم ها و همچنین افراد مسن کم نیستند.

بلکه بعضی از خانم ها با بچه ای در آغوش یا افرادی با معلولیت جسمی این مسافت بلکه بیشتر از آن (از شهرهایی مثل بصره 14 روز پیاده روی تا کربلا) را طی می کنند.

در کل حضور در بین جمعیتی که همگی باهم به سمت هدفی خاص در حال حرکت هستند معمولاً طی مسیر را برای انسان راحت می کند. این تجربه را در راهپیمایی های مناسبتی احتمالاً تجربه کرده اید.

امنیت در طول مسیر چگونه است؟ آیا اینکه ما دو شب در طول مسیر هستیم امن هست؟
امنیت بین نجف تا کربلا خیلی خوب است و در سنوات گذشته در این مسیر انفجار یا خرابکاری اتفاق نیفتاده است هرچند که در مسیر بغداد-کربلا موردهایی از نقض امنیت وجود داشته است.

اما مسیر پیاده روی نجف تا کربلا جزء امن ترین مسیرهای منتهی به کربلاست و تقریباً می توان گفت از امنیت شهر نجف و همچنین مسیر آن تا کربلا و شهر کربلا مخصوصاً منطقه ای که اطراف حرمین است خیالتان راحت باشد.

 موکب ها چیست و چه تعداد در مسیر موکب هست؟
از ابتدای مسیر تا انتهای مسیر تقریباً تمامی طول مسیر به وسیله چادر ها یا سازه هایی تقسیم بندی شده است که هیئت هایی از سراسر عالم مسئولیت این چادر ها را بر عهده دارند! البته قریب به اتفاق این هیئت ها قبیله های عراقی هستند. عراقی ها به هیئت، موکب می گویند.

در این موکب ها چه خبر است؟ و چه خدماتی به زائرین می دهند؟
خدماتی که در این موکب ها داده می شود شامل موارد زیر است:
انواع پذیرایی صبحانه / ناهار / شام. طبیعتاً در این حالت حق انتخاب با شماست که از کدام چادر چه چیزی را برای ناهار یا شام انتخاب می کنید.

مثلاً ممکن است جایی به اصرار شما را دعوت به قیمه نجفی کند و چادری دیگر آب گوشت پخته باشد یا حتی در ایستگاهی برای صرف ساندویچ فلافل توقف کنید.

حتی تنور هم در کنار راه یافت می شود و همانجا مشغول پخت نان هستند! انواع طعام از ماهی تا انواع ساندویچ و خورشت را می توانید در طول مسیر میل بفرمایید.

فرقش با جاهای دیگر دنیا در این نیست که رایگان است بلکه علاوه بر رایگان بودن اصرار صاحب طعام و التماس او برای خوردن حتی یک لقمه از طعامش هر انسانی را منقلب می کند!

انواع میوه. معمولاً میوه ها را در وسط راه پیاده روی به زور به دستتان می دهند!

انواع شیرینی جات. خرما و شیرینی های محلی عراق به وفور در طول مسیر دیده می شود.

انواع نوشیدنی. چیزی که شاید در تمام مسیر به صورت یکنواخت پراکنده شده است چایی شکر معروف عراقی هاست! که در استکان های کمر باریک زائران را برای رفع خستگی و عطش به سوی خود می خواند! علاوه بر چایی قهوه تلخ و آب معدنی و انواع نوشابه هم در طول مسیر توزیع می گردد.

محل خواب و استراحت! بعضی از موکب ها طوری شرایط موکب را طراحی کرده اند که محل استراحت زائرین باشد. در این موکب ها پتو و بالش و سایر ملزومات یافت می شود و معمولاً در هر ساعتی عده ای در این موکب ها مشغول استراحت هستند.

مشت و مال زائرین! در طول مسیر موکب هایی را خواهید دید که زائرین را مشت و مال می دهند! بعضی توسط دستگاه و بعضی به صورت سنتی و حرفه ای! حتی در مواردی پاهای خسته و خاکی زائرین را به زور می شویند! حتی ناراحت می شوند اگر شما اجازه ندهید که پاهایتان را بشویند!

ایستگاه های امدادی و توزیع دارو و ملزومات پزشکی. در طول مسیر ایستگاههای امدادی تعبیه شده است که اگر مشکلی برای کسی پیش آمد با مراجعه به این ایستگاه ها از خدمات پزشکی بهره مند شود. در طول مسیر هلال احمر ایران نیز ایستگاههایی دارد که به زائرین خدمات می دهد.

ایستگاه های فرهنگی. در این ایستگاه ها بسته های فرهنگی از مداحی تا پوستر و مطالب و بروشور های فرهنگی توزیع می شود.

خدمات متفرقه! برخی از موکب ها دست به نوع آوری زده‌اند و خدماتی به مردم ارائه می کنند که ممکن است مورد نیازشان باشد مثلاً موکب هایی هستند که خیاط در آنها نشسته و با نخ و سوزن و چرخ خیاطی آماده است تا مشکل لباس یا کیف دستی شما را برطرف کند.

در موکب هایی کفاش نشسته! در موکب هایی برخی با تلفنی در دست التماس می کنند که از تلفن آنها استفاده کنی و با هرجای دنیا که میخواهی تماس بگیری!

در طول مسیر چه نوع لباسی مناسب است؟ آیا گرمای هوا زیاد است؟
با توجه به اینکه هم اکنون اربعین در زمستان قرار دارد گرمای هوا به هیچوجه اذیت کننده نیست و علاوه بر آن در ساعات شب و همچنین صبح هوا خیلی سرد هم خواهد شد. و بهتر آن است که لباس گرم به اندازه کافی بردارید.

آیا برای پیاده روی پول همراهمان باشد؟
معمولاً به خاطر رایگان بودن خدمات در طول این سه روز هزینه ای نخواهید داشت اما مقدار کمی پول هم ضرر نخواهد داشت بهتر است از پول ملی خود عراق استفاده کنید (دینار عراق)

اگر شارژ موبایلم تمام شد چه کنم؟ اصلاً برق وجود دارد یا خیر؟
در طول مسیر موکب هایی هستند (تقریباً هر 1 کیلومتر) که در کنار جاده پنل های 15تایی یا 20تایی برق گذاشته اند و زائرین دستگاههای برقی خود را در این پنل برای شارژ و استفاده زده اند.

محل خواب چگونه است؟ و چه نکاتی را باید برای محل خواب در نظر گرفت؟
برای محل خواب طول روز با توجه به وجود خورشید و گرمای نسبی هوا خیلی نکته خاصی وجود ندارد. اما برای خواب پیشنهاد می شود که اولاً قبل از ساعت 8 محلی را برای خواب از بین موکب های طول مسیر انتخاب کنید.

ثانیاً با توجه به سرمای شب سعی کنید به جای چادر در موکب هایی که ساختمان دارند و گرمتر هستند اطراق کنید. احتمال اینکه بعد از ساعت 11 شب جای گرم و مناسب گیر بیاورید کمی سخت خواهد شد.

ذکر چند نکته در اینجا اهمیت دارد اولاً جای خواب مناسب برای خواهران و برادران در طول مسیر وجود دارد.

ثانیاً کسی بدون جای خواب نخواهد ماند! چون جا و ملزومات خواب مثل پتو و بالش به اندازه کافی هست فقط باید بتوانید موکبی که هنوز کامل پر نشده را پیدا کنید اگر از خود اهالی بخواهید برایتان معرفی می کنند که کجا هنوز برای خواب جا دارد.

در طول شب شرایط پیاده روی چگونه است؟
معمولاً بعد از ساعت 9 شب مسیر پیاده روی خلوت تر می شود و اکثر موکب داران تا اذان صبح استراحت می کنند اما در این میان کم نیستند موکب دارانی که شب را هم متناسب با سرمای شب خدماتی ارائه می کنند که زائرین شب رو را کمک کند.

به عنوان مثال چایی و شیر داغ و حتی هدبند! برای جلوگیری از سرمای شب در طول شب توزیع می شود و عده ای هستند که ترجیح می دهند تا اذان صبح پیاده روی کرده و بعد از طلوع آفتاب بخوابند.

سرویس بهداشتی و وضعیت بهداشت مسیر چگونه است؟
هرچند که جمعیت زیادی در مدت زمان کوتاهی در این مسیر تردد می کنند اما به لطف اهل بیت علیهم‌السلام و عشق خدام الحسین مسیر از لحاظ بهداشتی وضعیت مناسبی دارد.

و همچنین سرویس های بهداشتی (حمام و توالت) به صورت مرتب توسط خادمین تمیز می شود و اغلب سطح بهداشت در وضعیت نسبتاً خوبی قرار دارد. هرچند پیشنهاد می شود در کوله همراهتان یک صابون داشته باشید.

چه کنیم بیشتر بهره ببریم؟
همانطور که عراقی ها خود را برای پذیرایی از شما از مدت ها قبل آماده می کنند شما هم برای تاثیر گذاری بیشتر روی آنها و بالا بردن سطح علاقه و همچنین فکر آنها کار کنید.

به عنوان مثال تجربه ما در سنوات گذشته نشان داد بچه هایی که در طول مسیر ایستاده اند و به زائرین نگاه می کنند و گاهاً حتی با اصرار به شما خوراکی تعارف می کنند.

با یک اسباب بازی کوچک یا حتی یک بسته پاستیل چقدر به سر شوق آمده و مطمئناً در دراز مدت تاثیر این حرکت در ذهنشان و تصورشان راجع به شیعیان و حتی ایرانیان چقدر مثبت خواهد بود.

حتی آماده کردن بسته های فرهنگی به زبان های عربی یا انگلیسی و توزیع آن بین مردمی که پیاده می روند تاثیر گذار است.

گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله عمیق تاثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت. روی تاثیر گذاری متقابل چه برای موکب داران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامه ریزی کنید.

اگر در طول مسیر با همکاروانی ها به صورت گروهی اطراق می کنید بهتر است که برنامه ای برای آن محل در نظر بگیرید مثلاً ذکر مصیبت یا مداحی و … چون هم بعضی از موکب ها سیستم صوتی دارند که در اختیار می گذارند .

هم اینکه در طول مسیر به خاطر صدای زیاد بلندگو ها که دائماً در حال پخش نوای مداحی عربی هستند احتمالاً نمی توان مراسم یا مداحی داشت و گوش کردن به همین نواها و دیدن صحنه هایی که از جلوی چشم انسان در حال عبور است برای آماده شدن دل و توجه آدمی کافی است.

زیارت حسین با خستگی پیاده روی گویی مزه ای دوچندان دارد و اینجاست که پا و دل با هم ارتباط پیدا می کنند! در طول مسیر هنگامی که پاهایمان خسته یا حتی در مواردی جراحتی کوچک پیدا می کند کافی است برای آماده شدن دل.

کمی اگر مرغ دل را پرواز دهی به وضوح کاروانی را خواهی دید که از کربلا به سوی شام به اسیری می روند و وقتی نگاهت را به طرفین بر میگردانی و میبینی اینچنین با عزت در حال راه رفتنی و اینچنین از تو پذیرایی می شود، مطمئناً با خود می گویی این کجا و آن کجا؟ اینجاست که آدمی می گوید: «لایوم کیومک یا اباعبدالله».
 

بازگشت از عراق چگونه است؟

در راه بازگشت، برای رفتن به مهران، کاظمین یا بغداد، از گاراژ بغداد ماشین کرایه کنید. برای رفتن به نجف، چزابه، شلمچه یا فرودگاه نجف از گاراژ نجف یا میدان «ساحت الزهرا»، خود را به عمود ۶۷۲ برسانید و بعد ازآنجا نسبت به تهیه وسیله نقلیه اقدام کنید.

اگر می‌خواهید به‌صورت هوایی خارج شوید، حتماً ۸ ساعت قبل از پرواز اقدام به خروج از کشور کنید، چون بیشتر مردم عراق در بعدازظهر اربعین به شهرهای خود برمی‌گردند، بهتر است در روز اربعین برای بازگشت به کشور اقدام نکنید.

اگر بعد از اربعین هم قصد ماندن دارید، حتماً ارز کافی همراه داشته باشید. در بازگشت از سفر اربعین و در صفوف زمینی به احتمال زیاد با ازدحام جمعیت روبرو می‌شوید. پس سعی کنید بیش از هر چیز صبر و شکیبایی را تمرین کنید.

وسایل ممنوع یا غیر ضروری در راهپیمایی اربعین
هر نوع مواد مخدر یا داروهای روان گردان
دستگاه یا گوشی بیسیم
شناسنامه ،‌ گواهینامه رانندگی ، دفترچه بیمه و یا هر نوع کارت شناسایی رسمی و اداری
هر نوع مدارک ، اسناد و اوراق بهادار
طلا ، جواهر و هر نوع اشیاء زینتی گران بها
کتاب غیر ادعیه ، نشریه ، پوستر و اوراق تبلیغاتی
قیچی و چاقوی بزرگ
هر نوع مواد غذایی فاسد شدنی
هر نوع لوازم و اشیاء به قصد فروش و به تعداد بیش از حد مصرف
هر نوع ارز بیش از حد متعارف
خریداری و حمل تلفن بی سیم با برد بلند
توصیه می شود همیشه خصوصا در سفرهای دسته جمعی از استعمال دخانیات پرهیز فرمایید .
عکاسی و فیلم برداری داخل حرم های شریف و دیگر اماکن زیارتی در سال های قبل ممنوع بود (ولی در سال  1401 ممنوع نبود.)


نتیجه:
کسی که برای اولین بار به سفر معنوی اربعین می رود. باید این لوازم را به همراه داشته باشد.
تا جایی که امکان دارد تنهایی نروید و با کسانی که تجربه رفتن پیاده روی اربعین را دارند همسفر شوید.
گذرنامه و کارت ملی / کیف پاسپورت یا کیف گردنی ، سیم کارت عراقی(در مرز عراق می تواند بخرد)

هرینه راه (داشتن دلار یا دینار یا پول ایرانی) دلار را می توانید در عراق به دینار و پول ایرانی تبدیل کنید( همچنین مقداری دینار قبل از سفر  خود تهیه کنید)
کفش مخصوص پیاده روی
کوله پشتی اربعین
کیسه خواب سبک
لباس مناسب فصل / کلاه و لباس گرم

پاوربانک / شارژر گوشی ( لوازم الکترونیکی )
لوازم شخصی زائر(نخ و سوزن .لیوانومسواک...)
داروهای ضروری ( قرص های سرماخوردگی و پماد سوختگی )
نقشه مسیرهای مختلف

منبع:
راهنمای سفر به کربلا در اربعین حسینی 1401 - مجله ایباس (ebus.ir)https://ebus.ir/mag
https://sad24.ir/blog/2022/08/23/practical-tips-for-arbaeen-walking/
https://arasbaran.org/news.cfm?id=2436
https://www.delgarm.com/religious/muharram/186103
*این مقاله در تاریخ 1401/7/12 بروز رسانی شده است